Aynalar Arasında Kaybolanlar

Üç meraklı genç, gece biraz eğlenmek ve vakit geçirmek için bir malikaneye girecektik. Malikane terk edilmiş, camları tahta plakalarla kapatılmış, kapısına kilit vurulmuş bir mekandı. Zaten bulunduğu bölge de ıssız bir ormandı ve şehre birkaç mil uzaklıktaydı.

Ben, Ethan ve Charles o akşam ailemizden gizli alkol kullanacaktık. Fakat planladığımız gibi olmadı; her şey malikaneye girmemizle başladı. Malikaneye girdiğimiz anda etrafı incelemeye ve kurcalamaya başladık. Etrafta çok fazla ayna olması dikkatimizi çekmişti, ama bunu dekoratif amaçlı olduğunu düşünüp pek aldırmadık. Bir oda seçip oraya oturduk. Alkolleri tam içecekken Ethan birden çığlık attı. Hemen sesin geldiği yöne doğru koştuk. Ses aşağıdan, bodrum kattan geliyordu.

Biz korkup gittiğimizde, Ethan kahkahalara boğuldu ve "Sizi kandırdım!" dedi. Bize bodrumda elektrik şalterlerinin olduğunu söyledi. Hemen kurcalamaya başladık ve sonunda çalıştırmayı başardık. Şalterlerin çalışmasıyla yukarı çıktık ve bazı odalardaki ışıkları kapattık, çünkü dışarıya ışık giderse eyalet polisi bizi yakalayabilirdi. İlk başta oturduğumuz odaya geri döndüğümüzde, çantadaki alkol şişelerinin kaybolduğunu fark ettik. Ethan ve ben, Charles’a hesap sormaya başladık çünkü o en son gelmişti ve böyle şakalar yapardı. Ancak Charles, bunu yapmadığını inkar ediyordu.

Malikanenin içinde alkol şişelerini aramaya başladık. Ardından ben bir aynaya baktım ve aynada bazı karartıların hareket ettiğini fark ettim. Hemen Ethan ve Charles’ı yanıma çağırdım. Onlar da gördüğünü söyledi. Bir süre sonra aynada gözüm, ağzım ve burnumun saydamlaşmaya başladığını fark ettim. Arkadaşlarım beni hızla arkaya çekti. Sanki bir şey beni hipnotize ediyordu.

Sonra aynalardaki karartıların malikanenin içinde de olduğunu fark ettik. Korkmaya başlamıştık. Gece ilerledikçe karartılar, bizim en derin korkularımızı yansıtmaya başladı. Üçümüz bir kanaate vardık: Aynalar, zihnimiz ve gerçek dünya arasında bir geçitti. Bu geçit, aynaya bakanları tek tek içine çekip orada hapsediyordu. Ethan ve ben konuşurken Charles bir aynaya çok baktığı için hapsoldu.

Karartılar, önceden hayaletimsi gölgeler gibiyken Charles’ın hapsolmasıyla daha belirginleşti ve bize fiziksel zarar verebilir hale geldiler. Bir yandan korkularımızdan kaçmaya çalışıyor, bir yandan da Charles’ı aynadan çıkarmanın bir yolunu arıyorduk. Bu sırada korkularımız somutlaşmıştı. Balçıktan vücutları olan, pis kokulu, çirkin, insanımsı ama kısa ya da uzun boylu üç yaratıkla karşı karşıyaydık.

Bu yaratıkların amacı, fiziksel olarak zarar vermek değil, bizi aynaya bakmaya zorlayarak içeri hapsetmek ve güçlenmekti. En sonunda yukarı katlarda saklanabileceğimiz bir oda bulduk. Kapısına odadaki tüm mobilyaları yığdık. O sırada bir komodinin içinden aynalar hakkında bir kitap bulduk. Kitabın başında, aynaların insanları nasıl içine hapsettiği anlatılıyordu. Son sayfalarda ise aynadan nasıl çıkılabileceği ve çıkılamazsa ne tür bir acı çekileceği yazıyordu.

Ethan ile bir plan yaptık. Öncelikle önümüze çıkan tüm aynaları kıracaktık. Ancak yaratıklar bizi yakalarsa plan bozulacaktı. İkinci ihtimal, yaratıkları aynaların içine hapsetmekti. Bu sırada bir yaratık kapıyı zorlamaya başladı. Denemenin tam zamanıydı. Cebimdeki küçük aynayı çıkardım. Ethan kapıyı açtı ve ben yaratığı bir ışık hüzmesiyle aynanın içine hapsettim.

Hemen aşağı koştuk. Ethan önümüze çıkan aynaları kırıyor, ben de yaratıkları aynalara hapsediyordum. Tüm yaratıkları hapsettikten sonra, Charles’ın aynası dışında tüm aynaları kırdık. Charles aynanın içinde gittikçe saydamlaşıyor ve acı çekiyordu. Bir plan bulmalıydık. Kitabın son sayfalarındaki talimatları tekrar okuduk. Charles’ın dışarı çıkması için, aynanın dışındaki birinin ona bakması gerekiyordu. Ancak bunun bedeli, bakan kişinin kendinden bir parça kaybetmesiydi.

Ethan gönüllü oldu. Onun yerine ben yapmam gerektiğini söylesem de ısrar etti. Ethan aynanın karşısına geçti. Birkaç dakika sonra gözlerinden biri saydamlaştı ve sonunda kayboldu. O anda ayna patladı ve içinden Charles sıçradı.

O gece malikaneden koşa koşa çıktık ve arabaya atlayıp hemen uzaklaştık.


Görsel Kaynakça : https://davinci.ai/

Yorum Gönder

1 Yorumlar

  1. Konu güzel fakat biraz sıkıcı bir hikaye pek korkutucu değil

    YanıtlaSil